“Heb je nog tijd voor een kort verhaal?” Ik twijfel, voor Dirk is kort een relatief begrip. Maar zijn lach belooft veel, dus oké. “Ik ben vandaag met mijn scootmobiel en een vrouwelijke metgezel naar de Morspoort geweest. Daar hebben we op een terrasje iets gegeten en gedronken. Heerlijk! Lekker in het zonnetje!” Dirk lacht van oor tot oor. Mooi om te zien, in een eerder verhaal heb ik hem minder zonnig geportretteerd. “Ik ga door, ook al heb ik niet lang meer”, waren ongeveer zijn woorden.

in opperste nood

Nu, twee maanden later, is er voor Dirk veel veranderd. Goed nieuws van zijn arts én het zonnetje heeft daarvoor gezorgd. Mooi verhaal, maar Dirk is nog niet klaar. “Op de terugweg naar Schouwenhove lag er een fiets op de stoep en mijn scootmobiel raakte verstrikt in de spaken. Muurvast! Mijn metgezel, ook op leeftijd, heeft nog een poging gewaagd. Maar nee. Toen heeft ze in opperste nood aangebeld bij - waarschijnlijk - de eigenaar van de fiets.”

behulpzame moeder

“Maar wie komt er naar buiten, dat weet je natuurlijk niet...” Dirk pauzeert, bouwt de spanning op... “Een behulpzame moeder met twee kinderen. Maar ook hen lukte het niet. Vervolgens hebben ze de heer des huizes opgetrommeld en voor mij een glas koud water plus makkelijke stoel gehaald. Zonder mij was de scootmobiel een stuk lichter en even later konden we onze weg vervolgen. Mooi verhaal toch?! Voor mijn gevoel heb ik vandaag meer meegemaakt dan in het hele afgelopen jaar.”

mijn stola

Mooi verhaal, daar zijn we het over eens. Onder de mensen zijn, lekker naar buiten, door corona heeft Dirk dat gemist. Hij niet alleen, want een volgende cliënt vertelt dat ze net thuis is. “Heerlijk gegeten, bij dat restaurant hier verderop. Met mijn dochter en schoonzoon. Zo leuk! En daarvoor hebben we een eind door het park gewandeld. Ik was bang dat het in mijn rolstoel nog fris zou zijn. Niet dus. Het zonnetje was erg aangenaam. Ik had mijn stola echt niet nodig!”

“Nee joh! Een beetje artrose, maar daar moet je niet over zeuren. Het gaat toch niet over, jammer dan.” Joke is mijn collega en werkt nu anderhalf jaar bij team Lage Mors van Libertas Leiden. Daarvoor? “Ook in de zorg, m'n hele leven. Stichting Steinmetz, Swetterhage, altijd hier in de omgeving. En Fokus Wonen, dat was heel leuk. Mensen van alle leeftijden met een fysieke beperking. Die mensen wonen zelfstandig en hebben een leven zoals iedereen. Ze werken, gaan naar de kroeg, enz.”

“Je bent te laat!” gromt een notoire mopperpot als ik vijf minuten te laat binnenkom. Mijn antwoord - ik ben laat, de planning is slechts een indicatie - heeft niet het gewenste resultaat. Mopperen, ik begrijp het wel. Oud worden, van anderen afhankelijk zijn, is geen feestje en voor sommigen moeilijk te accepteren. Even diep ademhalen en vooruit met de geit. Wassen, aankleden en tot ziens. Fijne dag en tot de volgende keer!

“Dan ga je zeker ook over ons schrijven?" Nou, dat weet ik wel zeker, zeg ik lachend. Het is 18.00 uur zondagmiddag. Ik help mevrouw. Haar zoon en de visite drinken een biertje. Drie avonddiensten bij team Lage Mors, op zaterdag-, zondag- en maandagavond. Best pittig, ook omdat het leven overdag gewoon doorgaat. Maar leuk, avondzorg voelt anders. Cliënten zijn veel actiever, praten honderduit, hebben visite, kijken tv, puzzelen of poetsen zilver.

“Kijk, m'n gordijnen hangen er nog.” Ik ben klaar bij een cliënt en hé, daar staat collega Roos aan de overkant van de straat. Tijd voor een praatje. De zon schijnt, we nemen even tijd voor een korte pauze. “Ik heb tot m'n dertiende in Lage Mors gewoond, in dat huis.” Roos wijst en inderdaad, de gordijnen hangen er nog. Niet lang meer, dan maakt het huis plaats voor een nieuwbouwwoning. Roos woont inmiddels op een andere plek in Leiden en binnenkort verhuist ze naar Katwijk.

Hé Jan, m'n les is nog twee tellen bezig, is het goed als ik je zo terugbel?” Martine is mijn collega bij team Lage Mors én wijkverpleegkundige in opleiding. Ik heb haar een paar keer kort gesproken. Sommige collega's ken ik zelfs alleen van naam. Dat brengt thuiszorg met zich mee, je gaat alleen op pad en draait steeds andere diensten. Collega's zie je even op kantoor voor het begin van de ochtenddienst, soms onderweg of tijdens de online teambespreking.